Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Όμορφες μέρες





Γεια σας φίλοι μου!Καλή χρονιά σε όλους!Το 2014 εύχομαι να είναι μια ευχάριστη,δημιουργική,αγαπησιάρικη χρονιά χωρίς δυστυχίες και μαύρες στιγμές.Η ζωή μας να γεμίσει χρώμα,χαμόγελο και αισιοδοξία,να σκάμε από υγεία και να προσπαθούμε να κάνουμε όμορφα πράγματα!Επίσης εύχομαι σ΄ όλους μια επαγγελματική στέγη γιατί όπως μου είπε και η γιαγιά μου όσο πιο σκληρά δουλεύεις τόσο πιο τυχερός γίνεσαι!Ελπίζω να περάσατε όμορφα με τους αγαπημένους σας ανθρώπους,να πήρατε και να δώσατε αγάπη,φιλιά κι αγκαλιές!Εγώ φέτος τα Χριστούγεννα ένιωσα τόσο ευλογημένη και πιο πλήρης από ποτέ, επειδή μπόρεσα να βρεθώ μ' όλη την οικογένειά μου μικρούς και μεγάλους και κυρίως με την γιαγιά μου που ζει μόνιμα στο χωριό  και δεν έχω την δυνατότητα να την βλέπω όσο συχνά θα ήθελα...Την θαυμάζω αυτή τη γυναίκα όσο κανέναν άλλο σ΄ολόκληρο τον κόσμο,με συγκινεί η στάση της απέναντι στη ζωή,ο τρόπος που αντιμετωπίζει τις δύσκολες στιγμές,η επιβλητική της παρουσία.Ζει σ' ένα χωριουδάκι στην Αρκαδία με λιγότερο από 25 μόνιμους κατοίκους,είναι 87 χρονών,τρέφεται αποκλειστικά με ότι βγάζει ο κήπος της,τον οποίο φροντίζει μόνη της,ελάχιστο κρέας,δεν έχει πει ποτέ κακό λόγο για κανέναν,δεν έχει παραξενιές,δεν έχει ζητήσει ποτέ τίποτα και δεν έχει παραπονεθεί ποτέ για τίποτα.Την παρατηρώ κάθε φορά,όταν μαζευόμαστε όλοι στο χωριό παιδιά και εγγόνια και γεμίζει το σπίτι φωνές και γέλια,μας κοιτάει έναν έναν και δεν μπορεί να κρατήσει τα δάκρυά της,συγκινείται αλλά πάντα διακριτικά,δεν θέλει να τραβήξει την προσοχή ούτε να πας να της πεις ''έλα γιαγιά τώρα γιατί κλαις''. 'Οταν περιμένει κάποιον από μας να πάμε στο χωριό κάθεται στην αυλή κοιτώντας τον δρόμο και περιμένοντας να δει το αμάξι να περνάει για να τρέξει να στρώσει το τραπέζι!Την παρακαλούμε να ρθει στην Αθήνα χρόνια τώρα έστω για τον χειμώνα και δεν το συζητάει καν.Εκεί είναι η ζωή της,έτσι έχει μάθει να ζει,μοναχικά και με λίγα,εγώ λέω πως η ζωή της είναι ασκητική.Φέτος την είδα ένα βράδυ να σκεπάζει μ΄ένα σεντόνι τις γλάστρες στην αυλή της και την ρώτησα γιατί το κάνει αυτό και μου είπε πως το βράδυ αν τα αφήσει έτσι τα λουλούδια θα τα σκοτώσει ο πάγος,γι' αυτό τα σκεπάζει και το πρωί βγάζει το σεντόνι για να ζωντανέψουν με τον ήλιο και κάθε βράδυ το ίδιο,τα λουλούδια και το τζάκι είναι η συντροφιά της!Πως να μη τον θαυμάζω αυτόν τον άνθρωπο!Τα Χριστούγεννα τα δικά μου έτσι πέρασαν με αγάπη που ξεχειλίζει από ανθρώπους μοναδικούς και δεν χρειάζομαι τίποτα άλλο!Πανέμορφες,χρωματιστές μέρες.Γέμισα δύναμη και αισιοδοξία για το μέλλον και αυτά που θα έρθουν,το ίδιο θέλω να πιστεύω και για εσάς!



1 σχόλιο :

  1. Πάντα έτσι να περνάς τις μέρες σου εύχομαι. Με όμορφες στιγμές, γεμάτες αγάπη που θα γίνονται γλυκές αναμνήσεις. Η γιαγιά σου είναι ένα ιδανικό πρότυπο. Σκέφτομαι πως αν όλοι γυρίζαμε πίσω σε αυτόν τον τρόπο ζωής θα είμασταν σίγουρα πολύ πιο ευτυχισμένοι...
    Καλώς σε βρήκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή